می‌خواهم با تو برقصم
در ميهمانی آهو،
در سرزمين مادر آب‌ها.

       می‌خواهم با تو برقصم
   با پيراهنی از مهر و
                            کفشی از ستاره،
بر متن اطلسی  يک تانگو.

می‌خواهم با تو برقصم
بر برگ برگِِ ِ يک گل ِ نيلوفر آبی،
           و با هر چرخش نسيم‌وار نُتی 
بچرخم و….
             … سر بر سينه نور بگذارم

می خواهم با تو برقصم
با کوبش قلب سپيد يک  سُل 
در فرود و فراز هر آرشه 
                          و در امواج هر کليد
و تا ميانه‌ی درياهای صبح  بروم.

می‌خواهم با تو برقصم
از کرانه‌های پاتارا
                       تا دشت‌های پاسارگاد؛
و خانه‌های گم شده در خاک را
                       با نفس‌های تو  بيدار کنم.
می‌خواهم با تو برقصم!