Shokooh Mirzadegi

مقاله

شکوه میرزادگی

بازگشت به صفحه اصلی  

قصه

شعر

مقاله

يادداشت

  نگاه يک زن

مطالب  ديداری

مطالب  شنيداری

مرکز  اسناد  زنان

نامه های سرگشاده

کتاب های در اينترنت

کتاب های منتشر شده

کتاب های در دست انتشار

*****

 تماس

 شرح حال

آلبوم عکس

English Section

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Puyeshgaraan

 

 

 

 

نامه ای سرگشاده به همسر ریچارد فرای

 اجازه دهید پیکر فرای در ایران فردا به خاک سپرده شود

از: شکوه میرزادگی

خانم فرای

 این نامه در تاریخ 15 آوریل نوشته شد. قصد داشتم آن را مستقیم برای خانم ریچارد فرای بفرستم. در همان وقت به برنامه یادبود فرای در کتابخانه ی وست وود شهر لس آنجلس دعوت شدم و چون در همان روز یک برنامه کاری داشتم، متاسفانه نتوانستم به این برنامه بروم اما از آنجا که قرار بود خانم فرای یا دختر ایشان در برنامه شرکت کنند، از دوستان برگزارکننده خواهش کردم که این نامه را همانجا به خانم فرای یا دختر ایشان تقدیم کنند. اکنون خبر شده ام که گویا ساعات آخر وزارت خارجه ایران با ارسال پیامی به همسر و خانواده ریچارد فرای از آنان خواسته بود تا در این گردهمایی شرکت نکنند و از مدعوین نیز بخواهند تا این گردهمایی را لغو کنند زیرا در غیر این صورت در روند رسیدگی به موضوع دفن ریچارد فرای مشکلاتی ایجاد خواهد شد* بر اساس همین خبر، خوشبختانه برنامه با استقبال برگزار شد اما هیج کدام از افراد خانواده فرای در آن شرکت نداشتند. به نظر می آید که خانواده ایشان همچنان امید دارند که دولت ایران به آن ها اجازه دفن جسد این ایراندوست بزرگ را بدهد.

 

ترجمه فارسی و متن اصلی آن در زیر است:

خانم فرای عزیز.

اجازه دهید که قبل از هر چیز عمیق ترین همدردی ها و تسلیت های خود را خدمت شما بگویم

پرفسور فرای زندگی الهام بخشی نه تنها برای همه ایرانیان، بلکه برای همه ی شهروندان جهان داشت.

داستان دردناک مربوط به دفن همسر شما در ایران سرچشمه ی دردی برای همه ی ایرانیانی است که آن سرزمین را دوست دارند. با این همه این داستان برای مایی که مدام شاهد این گونه رفتار نابخردانه بوده ایم شگفت انگیز نیست رفتاری که به تحریک حکومت و به دست ماموران غافل آن انجام می گیرد.

 

شنیده ام که شما هنوز منتظر آن هستید که دولت ایران اجازه ی اجرای خواست همسرتان مبنی بر دفن شدن او در اصفهان را صادر کند. من به عنوان یک نویسنده ایرانی و یک کوشنده ی حفظ میراث فرهنگی مایلم تا شما را در مورد نتایج ناخوشایند چنین کاری آگاه سازم، حتی اگر حکومت اسلامی اجازه آن را صادر کند. هیچ کسی نمی تواند به قول های این حکومت اعتماد کند. این همان حکومتی است که یکروز از همسر شما قدردانی کرده و خانه ای را به ایشان هدیه نمود و در روزی دیگر مامورانش اعلام می کنند که پیکر این مرد بزرگ نباید به ایران منتقل و در آنجا دفن شود و اگر چنین شود آن ها پیکر او را از گورش بیرون آورده و خواهند سوزاند. انجام چنین کارهایی از این حکومت بعید نیست.

 در زادگاه من و در این زمانه حساس از تاریخش برای مردمان ایراندوستی همچون پرفسور فرای امنیتی وجود ندارد. در زمانه ای که آرامگاه کورش بزرگ، این مهمترین شخصت تاریخ ایران از خطر ویرانی در امان نیست، و در زمانه ای که آرامگاه فیروزان قهرمان ملی کشور در ظلمت شب ویران می شود، و در زمانه ای که هیچ یک از آثار کهن و تاریخی غیر مذهبی از بدکاری های این حکومت آسوده نیستند جای نگرانی بسیار وجود دارد.

 

من تردید ندارم که ایران خانه پرفسور فرای است و او یک شهروند افتخاری و بزرگ آن سرزمین است، آن چه که او برای حفظ تاریخ و فرهنگ ما انجام داده حتی بیش از خدمات یک شهروند است اما در این لحظه از تاریخ ما ایرانیانی که به آن کشور عشق می ورزیم دخالتی در چنین مواردی نداریم. و آن ها که بر این کشور کهن حکم می رانند به عقاید و خواست های مردم ما اعتنایی نمی کنند.

 

به عنوان یک تحسین کننده این استاد بزرگ تاریخ ما، پیشنهاد می کنم که پیکر ارزشمند او را موقتا در آمریکا به خاک بسپارید و آن زمان که ایران صاحب حکومتی دموکراتیک شد پیکر او می تواند با احترامات کامل به آن کشور حمل شود. صدها تن از مردمان ایراندوست ما که در تبعید و بر خاک کشورهای دموکراتیک سراسر دنیا مرده اند همین خواست را بیان داشته اند.

لطفا اجازه دهید که پیکر پرفسور فرای در ایرانی به خاک سپرده شود که روزگاری ارزش های حقوق بشری بر آن حکم خواهد راند. کشوری که متعلق به همه ایرانیان باشد، کشوری که از بدکاری های حکومتی که همچون دشمن تاریخ ایران عمل می کند آزاد شده باشد.

 

پرفسور فرای شایستگی آن را دارد که در آرامگاه ابدی اش با مراسمی زیبا، محترمانه و رسمی به خاک سپرده شود.

 

با احترام شکوه میرزادگی

دنور کلرادو

 

* گردهمایی یادبود پرفسور ریچارد فرای در لوس آنجلس

 

.

An Open Letter from an Iranian Writer and Cultural Activist to Mrs. Frye

Dear Mrs. Frye

First, let me express my deepest sympathy and condolences for your loss.

Professor Frye lived an inspiring life not just to all Iranians but, to all citizens of the world.

The painful saga related to the burial of your husband in Iran has been a source of pain for all Iranians who love their country. However, it does not come as a surprise to those of us who have witnessed such imprudent and thoughtless acts, instigated by the Islamic government and enacted by ignorant agents.

I have heard that you are still waiting for the Iranian government to allow execution of your husbands wishes to be buried in Isfahan, Iran. As an Iranian writer and an activist who has been working on preserving the world cultural heritage, I would like to caution you about the unpleasant outcome of such decisions even if the Islamic government allows this burial. No one can trust this governments promises. This is the same government that one day has glorified your husband and has presented him with a house and, in another day, its agents say that the body of this great man should not be transferred to Iran and if buried there, they will take the body out of the grave and burn it. Such actions could be expected from that government.

In my country, and during such a critical time in history, there is no security for Iran-loving people such as professor Frye.  In a time when even the mausoleum of Cyrus the Great -the most important personality in our history, is not safe from destruction and in a time when the mausoleum of Firouzan, the national hero of the country is destroyed in the dark of the night, and in a time that no ancient non-religious monument is safe from the atrocities of this government, I would be most concerned.

I have no doubt that Iran is professor Fryes home. He is a great and honorable citizen of our country. What he has done for preservation of our history and culture is even more than a service of a citizen. But, at this time in our history, Iranians who love our country have no say in such matters and those who rule this ancient country have no regards for the opinions and wishes of the Iranian people.

As an admirer of this grand master of our history, may I suggest that you give his precious body a temporary burial in America? Once Iran owns a democratic government, his body can be transferred to that country with full respect. Hundreds of our Iran-loving people who have died in exile and in democratic countries all over the world have asked for the same arrangement.

Please let his body rests in the soil of that Iran which will one day be governed by values based on human rights; a country that belongs to all Iranians, a country that is free from the atrocities of a government that acts as the enemy of Iranian culture.

Professor Frye deserves a beautiful, dignified and formal burial in his resting place in Iran.

With regards

Shokooh Mirzadegi

Denver Colorado