خرد چشم جان است، چون بنگری

تو بی چشم، شادان جهان نسپری

      روز جهانی بی رونق فردوسی در وطنش

پانزدهم ماه مه، معادل بيست و پنجم ارديبهشت، يعنی ديروز، روز جهانی فردوسی بود؛ روزی که چند سال پيش به پيشنهاد يونسکو و به پاس احترام به مردی که بعنوان يکی از بزرگان ادب جهان شناخته می شود، روز فردوسی نام گرفته است. در اين روز در برخی از کشورهای جهان، يعنی سرزمین های فارسی زبان يا سرزمين هايی که حتی یخش هايي از آن با زبان فارسی آشنايي دارند ـ مثل ترکیه، جمهوری آذربایجان، افغانستان، تاجيکستان، بنگلادش، هندوستان، پاکستان، و بوسنی مراسمی برای بزرگداشت اين شخصيت برگزار می شود؛ اما در زادگاه و وطن آن سخنور بزرگ نه تنها هيچ خبری از بزرگداشت رسمی او نيست بلکه در سال های گذشته هم اگر مراسمی دولتی بوده، از او نه  به عنوان يک اديب استثنايي و يک پالايش دهنده و يک حافظ زبان پارسی بلکه بيشتر به عنوان يک «اراتمند به ائمه اطهار» و يا يک «ناسيوناليست شيعه» نام برده شده است. 

در سال گذشته، مردمان زيادی در کنار آرامگاه فردوسی روز او را گرامی داشتند، بدون اين که هيچ يک از مسئولان دولتی استان حضور داشته باشند. و رحيم مشايي نيز، پيامی به توس فرستاد تا بوسيله ی رييس سازمان ميراث فرهنگی مشهد خوانده شود. او در اين پيام نيز همچنان دروغ هاي متعددي را به فردوسی نسبت داده بود.

او در اين «پيام» فردوسی را ـ که هيچ گونه نشانه ی قابل توجهی در مورد مسلمانی او در دست نيست ـ «نخستين سازمان دهنده و طراح ناسيوناليسم شيعی در ايران» لقب داده و گفته بود که:  «ملي گرايي وي توأم است با ارادت به ائمه ی اطهار و ولايت پذيري در اشعارش به سبب مقتضيات زمان، در حجاب داستان هاي كهن ايراني پيچيده است!» او همچنين «جای جای اشعار فردوسی را حاصل و حاوی ارادت به مولای متقيان» ذکر کرده بود.

بدنيست گفته شود که امسال، درست در هفته ی قبل از روز جهانی فردوسی، به گزارش آقای دکتر شاهين سپنتا، بنای در دست ساخت «بنیاد فرهنگی فردوسی» را که بر زمينی موقوفه و به همت مردمان فرهنگدوست اصفهان و بدون هيچ کمک دولتی ساخته می شد، به دست «پرهام»، شهردار ناحيه ی چهار اصفهان، شقاييان نژاد، شهردار اصفهان، و  خيام باشی، مدير پروژه ی پارک طبيعی شرق اصفهان، تخريب شد تا تجليلی جدی از فردوسی بزرگ به وسيله مسئولين دولتی به عمل آمده باشد!

16مه 2008

عکس از: اکبرنعمتی

sh@shokoohmirzadegi.com